sdfsdfsfdsf

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Οι «πρωταθλητές» των αραχνών

Είναι από εκείνα τα πλάσματα που προκαλούν τη μεγαλύτερη φοβία στους ανθρώπους. Αν προσπαθήσει όμως κάποιος να ξεπεράσει αυτό το αίσθημα...
μπορεί να δει την ομορφιά που κρύβουν μέσα τους.

Το Mother Nature Network αφιέρωσε ένα άρθρο στις «καλύτερες» αράχνες στη Γη και σάς τις παρουσιάζουμε παρακάτω.

Οι κατηγορίες κυμαίνονται από... «τα καλύτερα πόδια», μέχρι τις «πιο εργατικές».

Το καλύτερο τρίχωμα: Chilean rose tarantula (Grammostola rosea)

Το συγκεκριμένο... τριχωτό και υπάκουο είδος ταραντούλας, είναι το πιο δημοφιλές ως... κατοικίδιο. Ζει σε ερημικές περιοχές της Χιλής, της Βολιβίας και της Αργεντινής και όταν χρειαστεί... χρησιμοποιεί τις τρίχες της ως μηχανισμό άμυνας. Όταν απειλείται η συγκεκριμένη ταραντούλα τρίβει τις μικρές μυτερές τριχούλες της με τα πίσω της πόδια και τις... πετάει προς την κατεύθυνση του επιδιωκόμενου στόχου, ο οποίος βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπος με ένα σύννεφο από τρίχες-σαν καμάκια! Κι ενώ η αράχνη μπορεί να μείνει για λίγο καιρό... φαλακρή, αυτό δε συγκρίνεται με τον αφόρητο πόνο που αισθάνεται ο «στόχος» (ακόμη και άνθρωπος) ο οποίος θα έχει την ατυχία να έρθει σε επαφή με τις «εκτοξευόμενες τρίχες».

Καλύτερη οδοντοστοιχία: Goliath birdeater (Theraphosa blondi)

Όπως και η αράχνη της παραπάνω κατηγορίας και άλλα τριχωτά είδη της οικογένειας των Theraphosidae, η ταραντούλα Goliath birdeater, χρησιμοποιεί επίσης την ίδια τεχνική της «εκτόξευσης τριχών» όταν νιώσει απειλή. Όντας όμως επίσης μία από τις μεγαλύτερες, σε μέγεθος, αράχνες που υπάρχουν, το συγκεκριμένο είδος διαθέτει και... εκπληκτικούς κυνόδοντες (!), οι οποίοι φτάνουν σε μήκος μέχρι και τα 3,8 εκατοστά. Τους χρησιμοποιεί όταν νιώσει απειλή, ενώ συνήθως προτού φτάσει σε αυτό το σημείο, έχει προειδοποιήσει τους αντιπάλους της κάνοντας ένα συριστικό θόρυβο, τρίβοντας τα πίσω της πόδια. Το δηλητήριο του συγκεκριμένου είδους είναι σχετικά «ελαφρύ» για τους ανθρώπους. Ζει στους βάλτους και τα έλη των τροπικών δασών της Νότιας Αμερικής και τρέφεται κατά προτίμηση με έντομα, ενώ μερικές φορές δε λένε όχι και σε ένα γεύμα με μικρά τρωκτικά, φίδια ή σαύρες. (Στις αρχές του 20ου αιώνα, ερευνητές είχαν αναφέρει ότι είχαν δει μια τέτοια αράχνη να... μασουλά ένα κολιμπρί).

Τα καλύτερα πόδια: Giant huntsman spider (Heteropoda maxima)

Κι ενώ η «Goliath birdeater» μπορεί να είναι η μεγαλύτερη αράχνη, δεν είναι και ο καλύτερος κυνηγός. Τα πρωτεία σε αυτήν την κατηγορία κατέχει... μακράν (λόγω μεγέθους ποδιών) η Heteropoda maxima. Το άνοιγμα των ποδιών της μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 25-30 εκατοστά! Ζει (ευτυχώς) στο μακρινό Λάος, ωστόσο άλλα μέλη της οικογένειας Sparassidae ζουν σε αρκετά μέρη του κόσμου.

Η πιο αθλητική: Bold jumping spider (Phidippus audax)

Στην οικογένεια των αραχνών που εκτελούν με χάρη... άλματα, Salticidae, περιλαμβάνονται περίπου 5.000 είδη ευκίνητων κυνηγών, που κινούνται με χάρη από κλαδί σε κλαδί και από δέντρο σε δέντρο. Η Phidippus audax όχι μόνο είναι ατρόμητη, αλλά και ιδιαίτερα αθλητική! Ζει στη Βόρεια Αμερική και εκτός από «καλή φυσική κατάσταση» έχει και μια ξεχωριστή ομορφιά: φωτεινά μάτια που ακτινοβολούν και ιριδίζοντα, πρασινωπά, στοματικά μόρια και κατάμαυρο τρίχωμα με λευκές ρίγες και στίγματα. Οι αράχνες αυτού του είδους μπορούν να κάνουν άλματα από 10 έως και 50 φορές του μεγέθους τους, χάρη στα πίσω τους πόδια που λειτουργούν ως εφαλτήρια.

Η πιο «καλοντυμένη»: Peacock spider (Maratus volans)

Ανήκει κι αυτή στα είδη που κάνουν άλματα, όμως η συγκεκριμένη αράχνη μάλλον ξεχωρίζει στην κατηγορία του «καλύτερου ντυσίματος». Οι αρσενικές «φορούν» τα καλά τους και κάνουν ό,τι μπορούν για να εντυπωσιάσουν τις θηλυκές. Μάλιστα, το «τελετουργικό» περιλαμβάνει ακόμη δόνηση της κοιλιάς, κούνημα των ποδιών και κίνηση με χάρη από τη μια πλευρά στην άλλη.

Η πιο ικανή: Brazilian wandering spider (Phoneutria nigriventer)

Το δάγκωμά της θα σάς στείλει στα επείγοντα, καθώς το δηλητήριό της προκαλεί φλεγμονή και παράλυση κι αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να προκαλέσει μέχρι και... θάνατο. Αν τσιμπήσει άντρα, μπορεί αυτός να βιώσει μια δυσάρεστη στύση, η οποία μπορεί να κρατήσει μέχρι και για πάνω από τέσσερις ώρες. Θεωρείται από τα πιο θανατηφόρα και δηλητηριώδη είδη αράχνης στον κόσμο, καθώς το δηλητήριό της περιέχει την τοξίνη Tx2-6, η οποία προκαλεί πριαπισμό (εξαιρετικά επώδυνη και επίμονη στύση που δε συνδέεται με σεξουαλική διέγερση), μια διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει σε ανικανότητα και μόνιμη βλάβη.

Το καλύτερο καμουφλάζ: Bird dropping spider (Celaenia excavata)

Δεν είναι λίγα τα είδη αραχνών που μπορούν να «εντάσσονται» με μαεστρία στο περιβάλλον τους, ωστόσο η Celaenia excavate είναι η νικήτρια αυτής της κατηγορίας. Κι αυτό γιατί καταφέρνει να «μετασχηματίζεται» σε... κοπριά πουλιού με μεγάλη επιτυχία! Κανείς μπορεί να τη συναντήσει σε αυλές και οπωρώνες της Αυστραλίας και με αυτό τον τρόπο καταφέρνει να κρατά το μεγαλύτερο εχθρό της (τα πουλιά) μακριά!

Η πιο εργατική: Golden silk orb-weaver (Nephila clavipes)

Μπορεί να μην υπερέχει στην εμφάνιση ή το τρίχωμα, όμως η Nephila clavipes σίγουρα ξέρει πώς να είναι μια «καλή νοικοκυρά». Το είδος αυτό φημίζεται για τους καλοσχηματισμένους, ημιδιάφανους ιστούς που φτιάχνει, οι οποίοι μπορούν να φτάσουν και τα 1,8 μέτρα σε πλάτος. Το μετάξι με το οποίο πλέκει τους περίτεχνους ιστούς της είναι πολύ ανθεκτικό και παγιδεύει κάθε είδους «λιχουδιά» (από νυχτερίδες μέχρι μικρά πουλιά και φίδια).

 http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1000.html

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου